Queirello(-di-pichòti-flour)
Carex parviflora
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Nom en français : Laîche à petites fleurs.
Descripcioun :La queirello-di-pichòti-flour trachis dins li coumbo à nèu d'auto mountagno. Fai de 2 à 5 pichòtis espigueto negro groupado en tèsto e quàsi sènso pecou (au contro de Carex atrata que ié sèmblo proun). L'espiguet lou mai aut èi mascle (o quasimen tout mascle) alor que lis autre soun femello. I'a 3 estigmate i flour femello.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20(30) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Negro
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 2,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Coumbo à nèu
- Prado umido
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Carex parviflora Schreb., 1771
Mourven
Juniperus phoenicea subsp. turbinata
Cupressaceae
Àutri noum : Cade-dourmihous, Morven, Mourvenc, Mourvè.
Nom en français : Genévrier de mer.
Descripcioun :Aquelo meno de mourven trachis dins li duno de sablo en ribo de mar. Fai de "fru" un pau mai gros (> 9 mm) que caupon mens de grano (< 7) que la subsp. phoenicea, coumuno, que vèn dins li colo. Li jóuini ramo soun tambèn mai drecho. Coumpara emé la subsp. phoenicea que ié sèmblo forço.
Usanço :Dèu agué li mémis usanço que lou mourven di garrrigo.
Port : Aubret
Taio : 0,5 à 5 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juniperus
Famiho : Cupressaceae
Ordre : Cupressales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 13 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca, Si
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Mar
- Sablo
- Duno
Estànci : Termoumediterran
Couroulougi : Mediterrano
Ref. sc. : Juniperus phoenicea subsp. turbinata (Guss.) Arcang., 1882